kolator

Mira otros diccionarios:

• kolator — m IV, D. a, Ms. kolatororze 1. B.=M.; lm MB. y «w automatyce: maszyna analityczno licząca, która z doprowadzonych do niej kart dziurkowanych wybiera kolejno poszczególne karty i rozdziela je na grupy, według rodzaju zapisanych na nich informacji; …   Słownik języka polskiego

• mieszacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. B.=D.; lm B.=D. «robotnik zatrudniony przy mieszaniu ciał sypkich lub płynnych» 2. → mieszarka 3. techn. «układ elektryczny o kilku wejściach, służący głównie do mieszania, tj. nakładania na siebie sygnałów… …   Słownik języka polskiego

• kolatorius — ×kolatorius, ė (l. kolator) smob. kas statydina ką savo lėšomis: Kolatoriais yra vadinami žmonės, kurie savo lėšomis pastatydina bažnyčią LTII226. Skaitės už kolatorius klebonijos M.Valanč. Gavęs iš kolatorės … medžių, pastatydino naują kleboniją …   Dictionary of the Lithuanian Language